فکر کردم بهتره دست از جوجه ها و مرغ ها و خروس ها ور دارم و به موضوع دیگری بپردازم
یادم می آید اون موقع ها که می رفتم خدمت استاد،گاهی اوقات ملودی های کوچیکی به ذهنم خطور می کرد. بندرت ، جسارت می کردم و اونها رو برای استاد می زدم. اون یه بار صحبت جالبی کردو گفت از این ملودی ها نباید به راحتی بگذری.
اون می گفت : یه طرح هنری مثلا یه قطعه ی موسیقی شامل دوبخشه. طرح اولیه و پرورش و بسط اون طرح. تو خیلی از قطعات موسیقی یک ملودی اولیه یا یه تم ساده رو می بینیم.که پرورش یافته وبسط پیدا کرده . استاد رو بخش دوم یعنی بسط و پرورش موضوع تاکید زیادی می کرد. اصلا همین واریاسیون ،حول یه ملودی، نغمه ها گردش می کنن. ملودی ساده ای به شیوه های مختلف و در محدوده های صوتی مختلف اجرا می شه. شاید بخشی از زیبا یی در همین آرایش ها و پیرایش هاست. من بهتر دیدم که عینا اصطلاح ایشون را بکار ببرم. اون می گفت" موزیسن های بزرگ براحتی از ملودی هایی که به ذهنشون می آد دست بردار نیستن و تا شیره ی اون ملودی رو کاملا نکشن ولش نمی کنن".این جمله از اون سالها توذهنم مونده .
متاسفانه اشتغالات گوناگونِ زندگی ، فرصت طبع ازمایی در عرصه ی موسیقی رو از من گرفت .ولی سعی کردم ایده ی استاد رو توموارد دیگه بکار ببرم حالا این قضیه جوجه ها و خروس ها هم همینطوره. در این باب هم می شه مطالب فراوانی نوشت. .من اون رو به عهده ی دوستان علاقه مند می گذرم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر