خاطره ي ديگر

پرويزشترنگ گفت...

دوستان خوبم

سلام

سالهاي پيش توي همون محله كه سفر به دوران كودكي و داستان محمود شش ماهي را نوشتم يه آقايي زندگي مي كرد به نام آقاي سرابي.

سرابي ارتشي بازنشسته بود و منزلش درست مقابل خونه ي محمود شش ماهي .

شخصيت كاملا دو گانه اي داشت.بعضي اوقات خوب وسرحال و شنگول.

بعضي اوقات هم بشدت عصباني و خشن . ما بچه ها(تنها كه بوديم) ازش مي ترسيديم . .چون معلوم نبود با كدام شخصيت اون مواجه مي شي . يك روز دم خونه ي محمود فوتبال بازي مي كرديم . چند نوازنده ي دوره گرد اومدند و ترانه هاي شادمحلي مي خوندند . ماهم دور اونا جمع شده بوديم و ودست مي زديم كه يهو آقاي سرابي اومد با فرياد بلند گفت: محمود بنواز ساز ميو ميو ( هر وقت سر حال بود وما را مي ديد همين حرف را به محمود مي زد محمود هم مثل گربه مي خوند ميو ميو و با يك قوطي روغن 5 كيلويي تنبك مي زد ) . محمود شروع به خوندن كرد ونوازندگان هم با همان ريتم دم گرفتن همه دست مي زديم و مي خونديم ميو ميو! مرحوم سرابي هم كاملا شنگول و سر حال بود شروع كرد به رقصيدن. مي رقصيد چه رقصي ! در نهايت پنج تومان به آنها داد.پنج تومن اون روزها پول زيادي بود. نوازندگان نا باورانه گرفتند و در حالي كه بشدت خوشحال بودن .باهم دم گرفتن ميو ميو و رفتند. آقاي سرابي هم كه روز خوبي داشت رفت منزل .

چند دقيقه بعد گدايي پيداش شد.اون خيلي سوزناك مي خواند . به گدا گفتيم آقاي سرابي سرحاله الان به نوازنده ها پنج تومن دادبرو در خونش رو بزن

به تو حتما ده تومن مي ده . مرد فقير رفت دم منزل سرابي در زد ونشست و خيلي سوزناك شروع به خوندن كرد . چشمتون روز بد نبينه ، آقاي سرابي پريد بيرون به محمود گفت بنواز ساز ميو ميو. محمود قوطي را برداشت و شروع كردبه زدن دمبلي ديمبو! ميو ميو!

آقاي سرابي هم با مشت و لگد افتاد به جوون گداي بد بخت!

ما هم تعجب كرديم از يه طرف اين تغيير ناگهاني رفتارآقاي سرابي خندمون گرفته بود از طرف ديگه براي اون گداي بيچاره ناراحت بوديم . باتلاش زياد گدا را فراري داديم. گدا پا به فرارگذاشت. سرابي هم دنبالش. محمود هم مي خواند ميو ميو .

سرابي برگشت هنوز بد و بيراه مي گفت. پرسيديم چرا به نوازندگان پول دادي و اين بيچاره روكتك زدي . گفت: اونا دل مرا شاد كردن ولي اين پدرسوخته ي بيكاره كه ازهمه ي ما سرحال تره مراو غمگين كرد .

دوباره فرياد زد محمود بزن ساز ميو ميو!